Zamanın " iyi ve üretken olarak kullanımı" konusunda düzenlenen kursta öğretmen: "Hadi, küçük bir sınav yapalım" demiş. Ve masanın üzerine kocaman bir kavanoz koymuş. Sonra bir torbadan irice kaya parçaları çıkarmış, dikkatle üst üste koyarak kavanozun içine yerleştirmiş. Kavanozda taş parçası için yer kalmayınca sormuş: " Kavanoz doldu mu?" Sınıftaki herkes, "evet doldu" yanıtını vermiş.
"Demek doldu ha!" demiş hoca. Hemen eğilip bir kova küçük çakıl taşı çıkarmış, kavanozun tepesine dökmüş, kavanozu eline alıp sallamış, küçük parçalar büyük taşların sağına soluna yerleşmiş... Yeniden sormuş öğrencilere: "Kavanoz doldu mu?" İşin sanıldığı kadar basit olmadığını sezmiş olan öğrenciler, "Hayır, tam da dolmuş sayılmaz" demişler.
"Aferin" demiş zaman kullanım hocası. Masanın altından bu kez de bir kova dolusu kum çıkarmış. Kumu kaya parçaları ve küçük taşların arasındaki bölgeler tümüyle doluncaya kadar dökmüş. Ve sormuş yeniden: "Kavanoz doldu mu?"
"Hayır, dolmadı" diye bağırmış öğrenciler. Yine "Aferin" demiş hoca.Bir sürahi su çıkarıp kavanozun içine dökmeye başlamış.
Sormuş: " Bu gördüklerinizden nasıl bir ders çıkardınız?" Atılgan bir öğrenci hemen fırlamış: "Şu dersi çıkardık. Günlük iş programınız ne kadar dolu olursa olsun, her zaman yeni işler için zaman bulabilirsiniz."
"Hayır" demiş öğretmen. "Çıkarılması gereken asıl ders şu: Eğer büyük taş parçalarını baştan kavanoza koymazsanız daha sonra asla koyamazsınız." Ve tabi herkesin kendi kendisine sorması gereken şu soruyu sormuş: "Hayatınızdaki büyük taş parçaları hangileri? Onları ilk olarak kavanoza koyuyor musunuz? Yoksa kavanozu kumlarla ve suyla doldurup büyük parçaları dışarıda mı bırakıyorsunuz?
C.tesi Ekim 13, 2007 11:22 am